-
1 manquer
Iv i1 être insuffisant yetersiz olmak◊L'eau a manqué. — Su yetersizdi.
2 eksik olmak◊Plusieurs personnes manquaient. — Çok kişiŶ eksikti.
♦ manquer à qqn özlemek◊Il me manque. — Onu özlüyorum.
3 olmamak4 manquer à qqch bir şeye uymamakIIv t1 ne pas aller gitmemek2 kaçırmak3 ne pas rencontrer yetişememek◊Tu l'as manqué de peu. — Ona az kalsın yetişecektin.
4 ne pas avoir kaçırmak
См. также в других словарях:
yüzü olmamak — 1) (bir şeye) o şeye dayanamamak 2) (bir şeye) cüret ve cesareti olmamak, utanmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
